mikimouse

 شرکت های بازرگانی، شرکت هایی هستند که در موضوع فعالیت آن ها (بند 2 اساسنامه) موارد مربوط به امور بازرگانی قید گردیده باشد. هزینه پلمپ دفاتر موضوع بازرگانی عبارت است از: انجام خرید، فروش، توزیع، صادرات و واردات کلیه ی کالاهای مجاز بازرگانی، اخذ و اعطای نمایندگی شرکت در کلیه ی نمایشگاه ها و سمینارها و همایش های داخلی و خارجی. بنابراین ملاک اصلی برای بازرگانی بودن یک شرکت موضوع شرکت است.

ثبت شرکت بازرگانی به دو نوع شرکت بازرگانی سهامی خاص و شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود امکان پذیر می باشد.

شرایط ثبت شرکت بازرگانی سهامی خاص:

1-حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
2-حداقل  35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
3-حداقل سرمایه 1000000ریال
4-حداقل سن مدیر عامل شرکت باید 23 سال باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت بازرگانی سهامی خاص عبارتند از:

1-کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)
2-مضای اقرارنامه
3-اصل گواهی عدم سوپیشینه
4-اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
5-(تنظیم وکالتنامه بنام وکیل،چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود)

شرایط ثبت شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:

1-وجود حداقل 2 نفر عضو
2-حداقل سرمایه 10.0000 ریال
3-تعهد با پرداخت کل سرمایه
4-حداقل سن مدیر عامل شرکت باید 23 سال باشد.

مدارک ثبت شرکت بازرگانی با مسئولیت محدود عبارتند از:

-کپی مدارک شناسایی(کپی شناسنامه و کارت ملی)
-اصل گواهی عدم سوء پیشینه
-امضای اقرارنامه
-مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع

سپس نسبت به تهیه ی شرکتنامه (برای شرکت های مسئولیت محدود)، اظهارنامه شرکت، اساسنامه و صورتجلسات مجمع عمومی شرکت اقدام نمایید و با ورود به سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها به نشانی www.sherkat.ssa.ir، مراحل ثبت شرکت بازرگانی را گام به گام طی کنید و مدارک نامبرده را در سامانه بارگذاری کنید.

با مراجعه به قسمت پذیرش تاسیس در سامانه، نوع شخصیت حقوقی، اطلاعات متقاضی و سایر اطلاعات خواسته شده نظیر سرمایه شرکت و سمت افراد را درج نمایید و نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی (انتخاب نام شرکت) مورد نظر اقدام نمایید. بدین منظور، در قسمت اسامی درخواستی، پنج نام را به ترتیب اولویت وارد کنید. جهت انتخاب نام، نام هایی را انتخاب کنید که:
الف) خارجی نباشد،
ب) قبلاَ به ثبت نرسیده باشد
ج)دارای معنا و مفهوم باشد
د) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.

و در انتها پس از بازبینی اطلاعات چنانچه مطالب را درست وارد کرده اید بر روی گزینه پذیرش نهایی کلیک کنید.
با تکمیل اطلاعات و بارگذاری مدارک مورد نیاز در سامانه، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد. در صورتی که دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تاًیید می کند.

چنانچه مطالب تایید شده بود، در گام بعدی نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید. پس از ارسال پستی، شماره مرسوله از طریق سامانه وارد پرونده می شود.

با ارسال مدارک، اگر مدارک تقدیمی کامل بود و نقصی نداشت کارشناس مربوطه مدارک را به قسمت ثبت دفاتر ثبت شرکت ها تحویل و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و درج آن بر روی اظهارنامه نسبت به اخذ امضاء از متقاضی اقدام خواهد کرد. یک نسخه از مدارک در بایگانی اداره ثبت نگاهداری و نسخه دیگر از مدارک بعد از مهر شدن تحویل متقاضی می شود. سپس کارشناس مربوطه، پیش نویس آگهی را که تشکیل پرونده گردیده، جهت تحریر به اتاق تایپ ارسال می دارد.

در این مرحله باید برای واریز مبلغ روزنامه رسمی از طریق اینترنتی و غیر حضوری جهت درج در روزنامه اقدام نمایید. درج در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران آخرین مرحله جهت ثبت شرکت می باشد.
 

پس از ثبت شرکت بازرگانی نسبت به اخذ کارت بازرگانی اقدام نمایید. شرایط اخذ کارت بازرگانی عبارتند از:
کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد.
شرایط دریافت کارت بازرگانی:
الف)اشخاص حقیقی:
-داشتن حداقل 21 سال تمام
-داشتن برگ پایان خدمت نظام وظیفه یا برگ معافیت برای آقایان
-داشتن حساب جاری در یکی از شعب بانک های داخلی
-نداشتن محکومیت موثر کیفری
-داشتن سه سال سابقه فعالیت تجاری یا تولیدی به تایید دو نفر از دارندگان کارت بازرگانی یا ارائه مدارک دانشگاهی یا داشتن مجوز تولید از یکی از وزارتخانه های تولیدی
-داشتن محل کسب متناسب با رشته فعالیت،اعم از ملکی یا استیجاری
-داشتن دفاتر قانونی و اظهارنامه ثبتی
-عدم اشتغال تمام وقت و همچنین رابطه استخدامی با وزارتخانه ها و سازمان های دولتی و قوای سه گانه
-عدم ورشکستگی به تقصیر و تقلب

ب)اشخاص حقوقی:
-مدیران شرکت های تعاونی و شرکت های دولتی و شرکت های موضوع قانون حفاظت صنایع مشمول محدودیت نداشتن رابطه استخدامی با دستگاه ها و سازمان های دولتی نمی باشند.
-مدیران عامل و رئیسان هیئت مدیره شرکت ها باید دارای پروانه کار و اقامت معتبر بوده و سابقه ی محکومیت موثر کیفری نداشته باشد.
-مدیران شرکت های دولتی و شرکت های متعلق به نهادهای انقلابی و شرکت های قانون حفاظت صنایع که حکم مدیریت آنان توسط سازمان های دولتی صادر شده باشد از ارائه گواهی نداشتن محکومیت کیفری معافند.
شرکت ها نیز باید دارای شرایط ذیل باشند:
عدم ورشکستگی به تقصیر، داشتن محل کسب مناسب با رشته فعالیت (ملکی یا استیجاری)، داشتن دفاتر قانونی و ارائه اظهارنامه ثبتی.

 تعریف شرکت هلدینگ

شرکت هلدینگ، پلمپ دفاتر شرکتی است که با سرمایه گذاری در شرکت سرمایه پذیر، جهت کسب انتفاع، آن قدر حق رأی کسب میکند تا بتواند برای کنترل عملیات شرکت، هیأت مدیره را انتخاب کند و یا در انتخاب اعضای هیأت مدیره مؤثر باشد.

شرکتهای هلدینگ،مالک سهام شرکتهای تولیدی و یا خدماتی زیرگروه خود هستند و معمولاَ این سهام را تا حدی خریداری می کنند که بتوانند برای آن شرکت ها تصمیم گیری کنند.در شرکت های هلدینگ،شرکت های تابعه استقلال حقوقی خود را تا حد زیادی حفظ می کنند اما استقلال مالی آن ها به کلی از بین می رود و ممکن است بنا بر صلاح دید مالک آن ها سیاست های داخلی آن ها نیز تغییر کند.
مدارک لازم برای ثبت شرکت هلدینگ
_ کپی مدارک شناسایی اعضای هیأت مدیره
_ ارایه گواهی عدم سوء پیشینه ی کیفری کلیه ی اعضاء.
_ آگهی تأسیس شرکت.
_ نامه نمایندگی از شرکت مادر جهت ثبت شرکت.
مراحل دریافت مجوز تشکیل شرکت هلدینگ
1_ شرایط دریافت موافقت با تأسیس شرکت مادر
_ تکمیل فرم تقاضای صدور مجوز تأسیس شرکت مادر.
_ تکمیل فرم پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیأت مدیره نهاد مالی توسط اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل پیشنهادی موجود در آدرس الکترونیکی http://www.seo.ir
_ ارسال فرم ها برای مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس اوراق بهادار.
_ ابلاغ موافقت اصولی سازمان برای تأسیس شرکت بعد از بررسی مدارک و احراز شرایط.
2_ شرایط اعطای مجوز تأسیس:
_ تکمیل مدارک اعلام شده توسط سازمان در مهلت مقرر.
_ صدور نامه ی سازمان مبنی بر اجازه تأسیس شرکت و ثبت در اداره ثبت شرکتها.
3_  شرایط اعطای مجوز فعالیت بعد از دریافت مجوز تأسیس
_ ثبت شرکت در اداره ثبت شرکتها توسط متقاضی طی مهلت مقرر.
_ ارایه مستندات ثبت به سازمان.
_ ارایه مدارک لازم جهت ثبت نزد سازمان بعد از ثبت نهاد مالی در اداره ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری.( اساسنامه ثبت شده شرکت، آگهی ثبت تغییرات در اساسنامه، آگهی ثبت اعضای منتخب هیأت مدیره تأیید شده در کمیته تأیید صلاحیت حرفه ای مدیران نهادهای مالی)
_ صدور مجوز فعالیت برای شرکت در صورت احراز شرایط مجوز فعالیت.
مراحل لازم چنانچه متقاضی قصد تبدیل شرکت موجود به شرکت هلدینگ را داشته باشد
_ تکمیل فرم تقاضای تبدیل به شرکت مادر همراه با ضمایم.
_ تکمیل فرم پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیأت مدیره نهادمالی.
_ ارسال مدارک به مدیریت نظارت بر نهادهای مالی.
_ صدور مجوز در صورت تکمیل بودن مدارک و احراز شرایط لازم.
_ اقدام جهت ثبت تغییر موضوع شرکت در اداره ثبت شرکتها در مهلت مقرر.
تنظیم اساسنامه شرکت هلدینگ
_ تصریح واژه شرکت هلدینگ در عنوان نام شرکت.
_ تصریح هدف تشکیل شرکت ( سازماندهی فعالیتهای شرکتهای تابعه و راهبری شرکتهای زیر مجموعه)
_ اشاره کردن به این نکته که شرکت دارای شخصیت مستقل است و به شکل شرکت سهامی خاص یا عام اداره می شود و اینکه هم شرکت مادر و هم شرکتهای تابعه دارای استقلال مالی بوده و تابع اساسنامه خود هستند.
_ موضوع فعالیت شرکت عبارت است از مدیریت سهام و سرمایه شرکتهای تابعه، مدیریت و نظارت بر فعالیتها و دستیابی به اهداف شرکت از طریق شرکتهای زیر مجموعه که باید در اساسنامه شرکت تصریح گردد.
_ اعضای هیأت مدیره شرکت و زیر مجموعه های آن نمی توانند هیچ سمت دیگری را در شرکتهای مادر و شرکتهای تابعه داشته باشند.
_ نمونه هایی از وظایف هیأت مدیره:
تصویب آیین نامه های مالی، معاملاتی و استخدامی شرکتهای تابعه.
تعیین نمایندگان تام الاختیار برای شرکت در مجمع عمومی شرکتهای تابعه.
بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به هر نوع مشارکت و سرمایه گذاری شرکتهای زیرمجموعه
تدوین و پیشنهاد ضوابط سرمایه گذاری برای شرکتهای تابعه
بررسی پیشنهاد اصلاح یا تغییر موارد اساسنامه یا انحلال شرکتهای زیر مجموعه.
_ تعریف شرکت تابعه در اساسنامه.
_ انضمام لیست مشخصات مربوط به نام شرکت، مرکز شرکت، سرمایه و حوزه فعالیت شرکتهای تابعه به صورت پیوست.

 از آنجا که ثبت دو برند یکسان از لحاظ قانونی غیر ممکن است، استعلام برند قبل از ثبت باید صورت گیرد. ثبت شرکت انتخاب و ثبت علامت تجاری تابع شرایط خاصی است. به موجب قانون ثبت علامت و اختراعات، علامت تجاری یا برند می بایست جدید و ابتکاری بوده و گمراه کننده نباشد. همچنین نباید شبیه برند دیگری که قبلا به ثبت رسیده، باشد. چگونگی استعلام برند را در ادامه بررسی خواهیم کرد.

منظور از جدید بودن علامت تجاری این است که علامت مورد استفاده بر روی محصول که برای ثبت ارائه می شود، از حیث شکلی باید جدید بوده و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد.
شایان ذکر است که با توجه به جدول طبقه بندی کالا، هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود، شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند، با ممنوعیت استفاده و ثبت برند مواجه خواهد شد.
امروزه انتخاب علائم تجاری یا برند بسیار سخت تر از گذشته شده است، چرا که حجم برندهای ثبت شده در اداره مالکیت صنعتی در دهه های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است. چنانچه برندی قبلاَ به ثبت رسیده باشد دیگر قابلیت ثبت را ندارد.بدین منظور،جهت پیشگیری از رد برند پیشنهادی، قبل از ثبت می بایست از برند مورد نظر استعلام گرفت.

• روش استعلام برند:

به منظور حصول اطمینان از عدم ثبت نام برند پیشنهادی خود می توانید به پایگاه اینترنتی ذیل مراجعه فرمایید.
* پایگاه اطلاعاتی روزنامه رسمی کشور به نشانی http://rrk.ir

این سامانه از معتبرترین روش ها جهت استعلام برند می باشد. در این روش برای استعلام برند مورد نظر، پس از ورود به سامانه ی فوق به قسمت آگهی های قانونی مراجعه کنید و با انتخاب علامت تجاری به عنوان نوع آگهی، قید نام و تکمیل سایر اطلاعات خواسته شده بر روی گزینه ی جستجو کلیک نمایید.

با استعلام برند قبل از ثبت می توان از تمامی برندهای ثبت شده در 45 طبقه کاری مطلع شد.در برخی مواقع ممکن است یک برند را مختص کالا و یا خدماتی خاص بدانیم و بخواهیم از همان نام در کالا یا خدماتی دیگر استفاده کنیم. لذا با استعلام برند قبل از ثبت، از ثبت آن برند در طبقات دیگر نیز مطلع می شویم و نیازی نمی باشد که برای آن اظهارنامه ای دیگر تنظیم کنیم.

• در انتخاب نام برند، نکات ذیل را مورد توجه قرار دهید:

ابتکاری بودن علامت تجاری:
از خصوصیات علامت تجاری ابتکاری بودن آن است، یعنی علامت باید توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد. اگر علامت ساده باشد و با خود جنس اشتباه شود از محصول عرضه شده در بازار حمایت نمی کند و آثار خوب تجاری یک علامت ابتکاری را در برنمی گیرد. از طرفی دیگر، ابتکاری بودن علامت تجاری ایجاب می کند اسامی عام (مانند کلمه "شکر") به عنوان علامت انتخاب نشود و بالاخره اینکه به کاربردن خطوط هندسی به شکل لوزی یا دایره و نیز انتخاب ارقام که نشانگر کیفیت جنس باشد، جنبه ابتکاری ندارد ولی اگر ارقام مورد استفاده با نوع کالا متمایز باشد برای استفاده به عنوان علامت، خالی از اشکال خواهد بود.

عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری:
علامت تجاری نباید طوری ترسیم گردد که در نظر مشتری ایجاد اشتباه کرده و وی را در تشخیص و تمییز علایم تجاری دیگر که قدری با هم مشابهت دارند، دچار سردرگمی و انتخاب نادرست کنند. به عنوان مثال، در علایم مرکب ممکن است در اجزاء دو علامت مرکب از یک کلمه مشابه استفاده شده باشد و اجزای دیگر یکسان و مشابه نباشند، به نحوی که جزء مشترک و مشابه دو علامت میان صاحبان آن ها موجبات اختلاف و دعوی را فراهم سازد.
ایجاد اشتباه در نظر مشتری گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد، صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است راجع به نوع و مبدا جنس دچار اشتباه شد و در انتخاب و خرید کالا گمراه گردد.

 با توجه به حجم انبوه تولیدات و رقابت تولید کنندگان در محصولات مشترک، ثبت شرکت انتخاب مشتریان بر اساس عوامل مختلفی صورت می گیرد که از جمله آن ها می توان به علائم تجاری و طرح های صنعتی اشاره کرد.

یک طرح صنعتی،نشانه ای از موقعیت و موضوع محصول،ریسک های درک شده کمتر توسط مصرف کنندگان و هزینه های پایین مصرف کنندگان برای جمع آوری و پردازش اطلاعات جهت تصمیم گیری می باشد. از این رو مسائل مربوط به علائم تجاری و طرح های صنعتی با توجه به تاثیری که بر موضوعات مرتبط با انسان دارد در خور توجه و مداقه بسیار است.
در ذیل،به پاسخ متداول ترین سوال ها در رابطه با ثبت طرح صنعتی پرداخته ایم.خاطر نشان می شویم،همکاران مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر،همواره این آمادگی را دارند تا به سوالات و مشکلات متقاضیان عزیز پاسخگو باشند.برای این منظور می توانید از طریق شماره های مذکور در سامانه،با متخصصان این مرکز در ارتباط باشید.
1-چه کسانی می توانند تقاضای ثبت طرح صنعتی دهند؟
شخصی که طرح جدیدی را بوجود آورده است یا اگر شخص به موجب یک قرارداد استخدام یا فروش به کارفرما تعلق پیدا کرده باشد می تواند ثبت طرح را تقاضا کند.متقاضی می تواند یک شخص حقیقی یا یک شخص حقوقی باشد.

 3-مدت حمایت از طرح صنعتی چقدر می باشد؟
مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود.این مدت را می توان برای دو دوره پنج ساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه های مربوط تمدید نمود.

4-آیا دو یا چند طرح صنعتی را می توان در یک اظهارنامه قید و تسلیم نمود؟
بله. به موجب ماده ی " 24 قانون ثبت اختراعات،طرح های صنعتی و علائم تجاری " دو یا چند طرح صنعتی را می توان در یک اظهارنامه قید و تسلیم نمود،مشروط بر آن که مربوط به یک طبقه بندی بین المللی و یا مربوط به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء باشد.

حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی، به شرح ذیل است:
الف-بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد،توسط اشخاص،مشروط به موافقت مالک آن است.
ب-بهره برداری از یک طرح صنعتی که عبارت است از ساخت،فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی
ج-مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند ( ب) را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاَ موجبات تجاوز آینده را فراهم آورد،در دادگاه اقامه دعوی نماید.

بله.به موجب ماده 78 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات،متقاضی می تواند تا قبل از ثبت طرح صنعتی،اظهارنامه خود را اصلاح کند،مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجاوز ننماید.درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها انجام می پذیرد.

 7-برای تغییر مالکیت طرح صنعتی چه اقداماتی باید انجام داد؟
مالک طرح صنعتی مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم،نشانی،تابعیت و اقامتگاه یا اعطاء بهره برداری از طرح یا انتقال و یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده را کتباَ و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید.درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد.
1-آخرین گواهی نامه معتبر طرح صنعتی
2-سند رسمی حاکی از انتقال
3-مدارک نمایندگی قانونی
4-رسید مربوط به پرداخت هزینه ها

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    8-نحوه پرداخت وجه اظهارنامه ثبت طرح صنعتی به چه صورت است؟
برای اظهارنامه با دارنده ایرانی، در مرحله ثبت اظهارنامه الکترونیکی،هزینه مربوطه توسط سیستم محاسبه و صرفاَ از همین طریق به صورت الکترونیکی قابل پرداخت است.
همچنین متقاضیانی که پیرو مقررات معاهده ی پاریس ، تقاضای خود را به شکل حضوری تحویل اداره ثبت طرح های صنعتی اداره کل مالکیت صنعتی می دهند،می بایست برابر مبلغ ریالی معین در جدول ، هزینه ها را با نرخ رسمی در بانک ملی تطبیق دهند و سپس مبلغ را به بانک مربوطه واریز نمایند.

 9-در صورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت طرح صنعتی نشود مبالغ پرداختی از این بابت قابل استرداد است؟
پاسخ : خیر

 10-آیا در هنگام تمدید ثبت طرح صنعتی می توان تغییری در آخرین شکل آن به وجود آورد؟
خیر.در هنگام تمدید ثبت طرح صنعتی نمی توان هیچ تغییری در آخرین شکل ثبت آن به وجود آورد.در غیر این صورت،مقررات تغییر طرح صنعتی موضوع ماده 93 آیین نامه ثبت اختراعات و طرح های صنعتی و علائم تجاری قابل اعمال خواهد بود.

11-چنانچه درخواست ثبت طرح صنعتی رد شود،می توان نسبت به رد آن اعتراض نمود؟
بله.چنانچه طرح صنعتی به هر دلیلی رد شود می توان نسبت به رد آن اعلام اعتراض کرد تا پرونده جهت بررسی به کمیسیون ارسال شود.
 

 شرکت ها از قدیم معمول بوده اند اما اهمیتی را که امروزه دارند دارا نبوده اند.در آن زمان شرکت بیشتر جنبه خانوادگی و اعتماد به یکدیگر را داشته و حوزه عمل آن ها محدود بوده است.

اصل شرکت را در اداره اموال خانواده می توان پیدا نمود که اعضای خانواده مسئولیت اداره اموال خانواده را به عهده می گرفتند ، گرفتن کارت بازرگانی فوری  بعداَ شرکت توسعه پیدا می کند و مشارکت اشخاصی که عضو یک خانواده نیستند، معمول می شود،ولی اساس این شرکت به شخصیت شرکاء استوار بوده و شرکاء شخصاَ مسئول اعمال شرکت می باشند.
بویژه ، از آغاز قرن 12 شرکت ها با سرعت چشم گیری در سراسر جهان ، رو به توسعه نهاده و رواج پیدا کردند.
در کشور ما نیز خصوصاَ طی چند دهه اخیر تشکیل شرکت های تجاری اعم از خصوصی،عمومی،تعاونی و دولتی رشد چشمگیری داشته است.در حال حاضر بیش از یک میلیون شرکت تجاری در اقسا نقاط  کشور فعال می باشند که اگر افراد ذی نفع در هر یک از این شرکت ها در نظر گرفته شود،طیف وسیعی از افراد با حقوق شرکت های تجاری ارتباط مستقیم دارند.

• مرجع ثبت

در ایران ، مقررات مربوط به شرکت های تجاری در اولین قانون تجارت که در سال های 1303 و 1304 شمسی به تصویب رسید پیش بینی شد و سپس قانون تجارت مصوب 13 اردیبهشت ماه 1311 تحت 203 ماده مقرراتی راجع به شرکت های تجاری پیش بینی نمود که 74 ماده آن مخصوص شرکت های سهامی است.
مرجع ثبت شرکت ها در تهران " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " و در خارج از تهران اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت است که دفتر مخصوصی برای این کار دارد.
ضمناَ به موجب ماده 4 اصلاح آیین نامه ثبت شرکت ها " در محلی که اداره یا شعبه ثبت موجود است برای ثبت شرکت های داخلی....متصدی مخصوصی از طرف اداره محل ثبت تعیین خواهد شد".
و اگر در محل شرکت هیچیک ازین مراجع نباشد در دفتر اسناد رسمی یا در دفتر دادگاه ثبت می شود مشروط بر اینکه ظرف سه ماه پس از تاسیس اداره ثبت ددر محل شرکت به ثبت آن اقدام شود.

• ضرورت ثبت

هر شرکت تجارتی زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد که به ثبت رسیده باشد . بنابراین ثبت شرکت ها الزامی است و دولت می بایست حدالمقدور در تشکیل آن ها نظارت نماید تا وسیله ای برای سواستفاده نباشد.
سوالی که ممکن است مطرح شود اینست که به موجب کدام یک از این قوانین الزامی بودن آن ها تصریح شده است؟
در این خصوص سه قانون به قرار ذیل وجود دارد:
1-ماده 195 قانون تجارت که می گوید:"ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است"
2-برابر قانون ثبت اسناد،ثبت شرکتنامه ها اجباری می باشد.
3-بموجب تبصره 1 ماده 5 قانون اصلاح قانون نظام صنفی مصوب 31/2/1368 ثبت شرکت ها الزامی می باشد.
4-نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه مصوب 1311 ثبت شرکت های تجارتی را الزامی نموده است.بنابراین با توجه به مواد مذکور هر گاه یکی از شرکت های تجارتی مراحل مربوط به ثبت را طی ننمایند و به ثبت نرسد رسمیت نداشته و بلکه بر خلاف قانون بوده و مراجع ذیصلاح می توانند از انجام فعالیت های آن جلوگیری نمایند.
با اجرای مقررات ثبت شرکت ها نتایج ذیل حاصل می شود:
1.شرکت بعنوان یک شخص قانونی واجد حقوق و تکالیف معرفی و شناخته می شود.
2.می تواند منشاء آثار و اعمال و مصدر معاملات و روابط مالی و اقتصادی بشود.
3.رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناد عادی در معرض ایراد و تزلزل نیست و  بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه  و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.
4. ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که قرارداد مهمی با شرکت منعقد می نماید یا معامله ی مهمی انجام می دهد باید بداند که سرمایه ی شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدود بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.مواد مهم و لازم هر شرکت در جراید کثیرالانتشار آگهی می شود تا همه از آن مستحضر باشند،علاوه بر آن،به نحوی که در اغلب ممالک معمول است هر شخص خارجی ولو این که ظاهراَ ذینفع نباشد می تواند به پرونده ای که برای ثبت شرکت تشکیل شده مراجعه و از محتویات آن اطلاع حاصل کند.در کشور ما این قسمت ضمن آیین نامه ی مصوبه ی خرداد 1310 و مقررات 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری مقرر گردیده «مراجعه به دفاتر ثبت شرکت ها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند» .
5.در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.
علاوه بر مراتب،قاعده الزامی بودن ثبت شرکت ها به دولت امکان می دهد که تحقیقات و رسیدگی های دقیقی نسبت به مقدمات تشکیل و کیفیت بوجود آمدن شرکت انجام گردد تا از تشکیل شرکت هایی که مقررات را رعایت نکرده اند جلوگیری به عمل آید.

• جریان ثبت

برای ثبت شرکت اظهارنامه تقاضای ثبت و تقاضانامه ثبت شرکت باید بر اساس قانون و آیین ثبت شرکت تقدیم گردد و برای انجام این امر اوراق چاپی مخصوص به وسیله اداره ثبت شرکت ها تهیه و تنظیم شده که متقاضی ثبت شرکت آن ها را در دو نسخه تنظیم و تسلیم مرجع ثبت می نماید.
وفق ماده 196 قانون تجارت اسناد و نوشتجاتی که برای به ثبت رسانیدن شرکت لازم است در نظامنامه وزارت عدلیه معین شده که به طور خلاصه به شرح ذیل می باشد:
1.شرکت نامه حاوی مشخصات شرکت
2.اساسنامه
3.صورتجلسه مجمع عمومی که توسط اعضاء امضا شده باشد.
4.صورتجلسه انتخاب هیات مدیره و قبولی آنان
5.رسید سرمایه
پس از تنظیم اسناد و مدارک مزبور به سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها مراجعه نموده و اطلاعات خواسته شده را تکمیل نمایید.سپس مدارک را از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها ارسال فرمایید.
پس از تسلیم اسناد به مرجع ثبت شرکت ها و انجام بررسی های لازم و ثبت مراتب در دفتر مخصوص ثبت و دفتر دیگری که شماره ردیف و خلاصه شرکتنامه و اساسنامه در آن درج می شود خلاصه مفاد شرکتنامه باید ظرف مدت یک ماه در روزنامه رسمی کشور و یک روزنامه کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت ( به هزینه شرکت ) درج و منتشر شود.
طبق ماده 7 نظامنامه قانون تجارت خلاصه مذکور باید حاوی موارد ذیل باشد:
1-نام ، نوع ، موضوع ، مرکز فعالیت و آدرس و مشخصات شرکت
2-شماره و تاریخ ثبت شرکت
3-میزان سرمایه ( با قید مقدار پرداخت و تعهد شده )
4- اسامی مدیر یا مدیران شرکت
5- تاریخ آغاز و خاتمه فعالیت شرکت ( در صورتیکه شرکت برای مدت محدود تشکیل شده باشد.)
لازم به ذکر است در شرکت های تضامنی و مختلط ، اسامی شرکاء ضامن نیز علاوه بر موارد فوق باید آگهی شود.

• تغییرات ثبت

به موجب ماده 200 قانون تجارت : " در هر موقع که تصمیماتی برای تغییر اساسنامه شرکت یا تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت ( حتی در مواردی که انحلال بواسطه انقضاء مدت شرکت صورت می گیرد ) و تعیین کیفیت تغییر حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت یا تغییر اسم شرکت اتخاذ شود " باید تصمیمات مزبور طی صورت جلسه رسمی شرکت تنظیم و به امضاء تصمیم گیرندگان برسد و به همان طریقی که در ثبت بدوی شرکت عمل شده بود ثبت و اقدام و انتشار تصمیمات مزبور شود.
در ماده 9 نظامنامه اضافه شده است که : " در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می نمایند " و همچنین در موقع رفع موجبات بطلان باید تصمیمات متخذه ثبت و انتشار یابد.

• ضرورت اخذ کد اقتصادی

کد اقتصادی شماره ی منحصر به فرد 12 رقمی است که توسط سازمان امور مالیاتی به واجدان شرایط فعالان اقتصادی تخصیص داده می شود.
هر شرکت و یا موسسه پس از ثبت  شرکتها و از تاریخ ثبت آن به مدت 2 ماه زمان دارد تا با مراجعه به اداره ی دارایی مستقر در محدوده ی فعالیت خود،نسبت به تشکیل پرونده ی مالیاتی و اخذ کد اقتصادی اقدام نماید. چنانچه شرکت ها جهت اخذ کد اقتصادی اقدام ننمایند از معافیت های مالیاتی ماده ی 105 قوانین سازمان مالیاتی کشور محروم خواهند شد.در این ماده آمده است:درآمد شرکت ها و درآمد ناشی از فعالیت های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی از منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران تحصیل می شود.پس از وضع هزینه های حاصل از منابع غیر معاف و کسر های مقرر به استثنای مواردی که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه ای می باشد،مشمول مالیات حداکثر به نرخ بیست و پنج درصد خواهند بود.علاوه بر محرومیت از مزیت فوق،اخذ کد اقتصادی یک تکلیف مالیاتی است.
سازمان امور مالیاتی کشور،از طریق کد اقتصادی قادر خواهد بود صورتحساب ها،دفاتر قانونی و فاکتورها را به راحتی بررسی کند و مالیات را بر اساس اسناد و مدارک به طور مستند محاسبه نماید.
از سویی دیگر،داشتن  کد اقتصادی  برای اشخاص حقیقی و حقوقی جهت صادرات و واردات و اخذ کارت بازرگانی نیز ضروری است.وقتی یک شرکت تشکیل می شود ، بدون داشتن پرونده مالیاتی نمی تواند کد اقتصادی بگیرد، لذا شرکت نمی تواند با جایی قرارداد ببندد و شروع به فعالیت نماید.

• اقدامات لازم جهت اخذ کد اقتصادی

هر شخص حقیقی و حقوقی جهت تعیین میزان مالیات پرداختی خود و اخذ کد اقتصادی می بایست برای تشکیل پرونده و تعیین حوزه مالیاتی اقدام نماید.
_ مرحله اول : تشکیل پرونده مالیاتی
مراحل تشکیل پرونده مالیاتی به قرار ذیل است:
1.تشکیل پرونده جهت مالیات عملکرد
2.پیش ثبت نام در تارنمای http://e2.tax.gov.ir 
3.تشخیص حوزه مالیاتی و ممیز با توجه به آدرس ( توسط کارشناسان حقوقی زبده ثبت شرکت فکر برتر صورت می گیرد).
4.پیش ثبت نام ارزش و تحویل مدارک
5.دریافت شماره پرونده و کد واحد مالیاتی ارزش افزوده و پس از ارجاع پرونده 
6.پس از دریافت تمامی شماره پرونده ها لازم است آن را در سامانه ثبت نام کد اقتصادی وارد نمایید تا ثبت نام کد اقتصادی تکمیل شود.
_ مرحله دوم : تعیین حوزه مالیاتی
جهت تعیین حوزه ی مالیاتی،می بایست به نزدیک ترین اداره امور مالیاتی مراجعه فرمایید و با دادن آدرس ، حوزه و ممیز خود را پیدا کنید.
_ مرحله سوم : فراهم نمودن مدارک مورد نیاز
مدارک لازم جهت تشکیل پرونده و درخواست کد اقتصادی شخص حقوقی  عبارت است از :
1.کپی برابر با اصل مدارک ثبتی:
شرکت سهامی خاص ( آگهی تاسیس، تغییرات ؛ اساسنامه ، اظهارنامه )
شرکت با مسئولیت محدود ( آگهی تاسیس، تغییرات ؛ اساسنامه ، تقاضانامه ، شرکتنامه )
2.کپی برابر با اصل مدارک هویتی مدیران( شناسنامه و کارت ملی )
3.اجاره نامه رسمی با کد رهگیری یا سند مالکیت به نام شرکت ( یا سند مالکیت به نام یکی از اعضای هیات مدیره باشد.ضمناَ سند باید تک برگی باشد در غیر این صورت اگر سند دفترچه ای است باید همراه با پایان کار باشد).
4.قبض تلفن ( بدون مغایرت کد پستی با آخرین آگهی و اجاره نامه یا سند )
5.تکمیل دفتر چه ثبت نام اشخاص حقوقی
6. مهر شرکت
7.پرداخت 2 در هزار سرمایه شرکت
8.گواهی امضاء در دفتر خانه اسناد رسمی
9.وکالتنامه شرکتی ( موکل : شرکت   وکیل : نماینده موسسه فکر برتر )

• مدت زمان لازم برای تعیین حوزه مالیاتی ( تشکیل پرونده مالیاتی ) و اخذ کد اقتصادی :

تشکیل پرونده مالیاتی در تمام حوزه ها به جز حوزه ی مالیاتی غرب تهران حدود یک هفته زمان می برد، در حوزه مالیاتی غرب تهران به خاطر بازدید اداره ی دارایی مستغلات از محل شرکت، تشکیل پرونده مالیاتی به زمان بیشتری نیاز دارد.
پس از تشکیل پرونده مالیاتی، می توان اقدام به دریافت شماره اقتصادی نمود که دریافت آن در حدود 2 الی 3 هفته زمان می برد.

• هزینه لازم جهت تعیین حوزه مالیاتی ( تشکیل پرونده مالیاتی ) و اخذ کد اقتصادی :

هزینه لازم جهت تعیین حوزه مالیاتی 2.500.000 ریال و جهت اخذ کد اقتصادی 2.500.000 ریال و جمعاَ 5.000.000 ریال می باشد.

• نکته :

_ کارت اقتصادی به آدرس شرکت یا مکانی که طبق آن تشکیل پرونده گردیده پست می گردد.
_ چنانچه پس از دریافت کارت شماره اقتصادی تغییراتی در اطلاعات هویتی اشخاص حقیقی حادث شود لازم است فرم نمونه را تکمیل و به همراه مدارک مثبته به حوزه مربوطه یا اداره صادر کننده کارت تحویل داده شود تا نسبت به ثبت تغییرات و اصلاح کارت ، اقدامات لازم به عمل آید.

 کلمه برند (brand) ریشه در کلمه اسکاندیناوی برندر دارد. در آن زمان نام تجاری وسیله ای برای تشخیص صاحبان اصلی حیوانات به حساب می آمد و صاحب حیوانات با سوزاندن تن آن ها به شکل یک علامت ویژه ، هزینه پلمپ  دفاتر  آن ها را علامت گذاری می کردند. به طور کلی ، این نشانه ها اولین شکل دیداری نام تجاری را تشکیل می دادند.

یکی از قدیمی ترین تعاریف یک نام تجاری توسط انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) در سال 1960 ارائه گردیده است. این تعریف بر اهمیت آرم و علامت های به کار رفته در یک مارک تجاری به عنوان مبنایی برای تمیز آن مارک های دیگر تاکید می کند. بنا بر تعریف انجمن بازاریابی آمریکا برند عبارت است از : یک اسم ، علامت ، نماد یا طرح ، یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارایه شده توسط یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان و تمیز دادن آن ها از محصولات رقبا

• از جمله سایر تعاریف مطرح شده از برند به شرح ذیل است :

1- برند عبارت است از آمیخته ای از نشانه های روانی ، فکری ، در ذهن مصرف کنندگان که به ارزش مورد تصور از محصول یا خدمت می افزاید. (کلر، 2008)
2- نام و نشان تجاری یک تعهد ایجاد شده بوسیله یک شرکت است تا بوسیله آن از مشتریان حمایت کند.( رولی ، 2004)
3- نام و نشان تجاری ، نشانه هایی از هسته محصول به مشتری می دهد و از مشتری و تولید کننده در برابر رقبایی که تلاش دارند محصولاتی مشابه آنها تولید کنند محافظت می کند . از منظر مشتری ، نام و نشان تجاری می تواند به عنوان مجموعه ای از تجربیاتش تعریف شود که آن تجربیات در تمامی نقاط ارتباطی فراورده یا شرکت با مشتری ساخته می شوند. ( گدسور ، 2008)
4- برند عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا می باشد .( کاتلر و دیگران ، 1994)
5- نام و نشان تجاری یا برند به عنوان یک دارایی غیر ملموس، مجموعه ای از ارزش های کارکردی و احساسی است که به ذینفعان داشتن تجربه های منحصر به فردی را نوید می دهد.به طوری که وجود یک علامت تجاری قوی به عنوان یک مزیت رقابتی پایدار ، اجازه دسترسی به سهم بازار بیشتری را فراهم می آورد.لذا ایجاد علامت تجاری جایگاه خاصی در بازاریابی یافته است.(Hawking and bestet)
6- برند نه تنها تداعی کننده یک محصول فیزیکی است بلکه ارتباط با مشتری را نیز تداعی می کند و این نقش را نام سازمان و یا نام محصول به عنوان برند بازی می کند.(Chernatony and mc William.1998)

• وفاداری به برند چگونه به وجود می آید ؟

یکی از حوزه های مورد علاقه مدیران برند ، ایجاد  وفاداری مشتریان نسبت به محصول  یا خدمت مورد نظر است.
محققان معتقدند آنجا که یک تعهد قوی نسبت به یک مارک وجود دارد ، وفاداری نیز دیده می شود.این نگرش ها ممکن است که به وسیله پرسش از افراد در مورد اینکه به چه میزان آن ها به یک مارک علاقه دارند ؛ اندازه گیری شود. قدرت این نگرش ها ، پیش بینی کننده مهمی برای خرید یک مارک می باشد. این آن چیزی است که (اولیور 1997) وقتی که وفاداری مشتری را تعریف می کند ، در ذهن دارد. به عقیده ی وی ، وفاداری عبارت است از :
" یک تعهد برای خرید مجدد یا مشتری شدن مجدد برای یک محصول یا خدمات در آینده ، به وسیله تکرار خرید از مارک مشابه یا مجموعه ای از مارک های مشابه ، علی الرغم تاثیرات موقعیتی و تلاش های بازاریابی برای تاثیرگذاری بر روی تغییر رفتار ".
برخی از مفاهیم اصولی ما را یاری می دهند تا بتوانیم فرایند ارزیابی مصرف کننده را توجیه کنیم. از نظر یک مصرف کننده، محصول یا خدمت دارای مجموعه ای از ویژگی هاست. مصرف کنندگان در مورد ویژگی ها و آنچه که مورد توجه قرار می دهند، متفاوت اند و بیشتر به ویژگی هایی توجه می کنند که به نیازهای خاص آنها مربوط است. مصرف کننده، با توجه به خواست ها و نیازهای منحصر به فرد خود، برای ویژگی های مختلف یک محصول اهمیت های متفاوتی قائل است. مجموعه باورهایی که افراد در مورد یک برند خاص دارند تصویر برند نامیده می شود و تصویر مثبت از برند، " وفاداری به برند " را به همراه دارد.
تصویر یعنی شخصیت. محصولات، مثل افراد، دارای شخصیت اند و این شخصیت می تواند آن برند را در بازار تثبیت و یا آن را حذف کند. شخصیت یک محصول ملغمه ای است از بسیاری چیزها مانند: نام محصول، بسته بندی، قیمت، نحوه تبلیغ و از همه مهم تر ذات خود محصول.
هرتبلیغی باید به عنوان سهمی از تصویر برند انگاشته شود. به تعبیر دیگر تبلیغات باید مستمراَ همان تصویر را به نمایش بگذارد. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید، این است که مصرف کنندگان، بالاخره از شرکت، محصول و برند شما تصویری پیدا خواهند کرد، خواه آگاهانه برای ایجاد آن تلاش کرده باشید یا خیر. بسته بندی، محلهای توزیع، بی ادبی یا نزاکت کسانی که به تلفن ها جواب می دهند و تمامی آنچه یک مصرف کننده از شرکت شما می بیند یا می شنود، در ذهن او یک تصویر خواهند ساخت و این تصویر بر تصمیم هایش برای خرید یا نخریدن، تأثیر خواهد گذاشت.
قبل از آنکه بتوانید تصویری را در اذهان مردم به وجود آورید، باید بدانید چه افکار و تداعی هایی در آنان وجود دارد. در تحقیق پیرامون تصویر، توجه به موارد زیر بسیار مهم است:
۱- کدام صفات در ذهن مردم در مراجعه به محصول اهمیت دارد ؟
۲- کدام صفات، شرکت ما را از دیگر شرکت ها متمایز می کند؟
اولین گام ایجاد چی‍ز هایی است که افراد با یک نام تجاری یا شرکت تداعی می کنند. این تداعی ها می توانند مبهم، نیمه شکل یافته یا حتی کاملاً اشتباه باشند. با این حال، آنها وجود دارند.
گام بعدی آن است که معلوم شود سازمان می خواهد بر کدامین صفات تصویری ذهنی تأکید کند. وقتی مردم نام برند خاصی را می شنوند، به چه چیز فکر می کنند؟ گر چه این پرسش بعضاً کاری پژوهشی است ولی صرفاً نباید سؤالات عجیب و غریبی درباره اینکه مردم فکر می کنند چه چیزی برای شرکت موردنظر مهم است، از آنان کرد. نگرش های مثبت نظیر اعتبار، ثبات، ارائه خدمات بهینه، منافع ملی، انسانیت، مراقبت،  شهروند با مسئولیت گروهی، ضدیت با آلودگی و حساس به محیط زیست جملگی در زمره صفاتی هستند که شرکت می تواند تصویر خود را بر پایه آنها بسازد. زمانی که سازمان در مورد تصویری که می خواهد از خود منتقل کند به تصویر مشخص می رسد و تأیید می کند که بر پایه این تصویر می تواند خود را عرضه کند، باید در پی آن، ادراکات عمومی را ردیابی کند. (ساترلند ۲۵۷-۲۵۶،۱۳۸۳)
فرانسیس کاول، در مقاله ای تحت عنوان خلق تصویر مثبت از یک برند در جهت افزایش سهم بازار ،چنین می نویسد:
در دنیای امروز مشتریان تصویر برند را به عنوان قسمت مهمی از محصول یا خدمتی می ببینند که در حال خریداری آن می باشند . آنها فقط محصول فیزیکی یا اصل خدمت را نمی خرند، بلکه موقعیت ، پرستیژ و مزایایی را که از آن طریق دریافت می دارند می خرند و این کیفیت غیر قابل لمس همان است که می تواند باعث ترجیح خرید یک محصول به محصولات مشابه شده و سهم بازار آن شرکت را افزایش دهد و به وفاداری مشتریان به برند یا خدمت ارائه شده بینجامد.

 هر گاه شرکت تجارتی منحل گردد، امور آن باید تصفیه شود. اخذ کارت بارگانی فوری تصفیه عبارت است از خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت، اجرای تعهدات و وصول مطالبات شرکت،انجام معاملات جدید.هر گاه برای اجرای تعهدات شرکت لازم باشد،نقد کردن دارایی شرکت،پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم باقی مانده دارایی آن بین شرکاء.

از وظایف اولیه متصدیان تصفیه این است که انحلال شرکت را به مرجع ثبت، جهت ثبت و آگهی برای اطلاع عموم اعلام دارند و باید گفت تا وقتی که انحلال شرکت به ثبت نرسیده و آگهی نشده باشد، نسبت به اشخاص ثالث بلااثر خواهد بود.
علاوه بر آن، وظایف متصدیان تصفیه عبارت است از خاتمه دادن به کارهای جاری و اجرای تعهدات، و وصول مطالبات و پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم دارایی آن،به ترتیبی که ذیلاَ بیان می شود.(رجوع شود به مواد 208 تا 212 و ماده 214 قانون تجارت).
1-اگر برای اجرای تعهدات شرکت،معاملات جدیدی لازم شود،متصدیان تصفیه به انجام آن اقدام خواهند کرد.
2- دفاتر هر شرکتی که منحل شده،با نظر مدیر ثبت، در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال،محفوظ خواهد ماند،تا در مدت مزبور در صورت لزوم مراجعه به آن ها ممکن باشد.

• تاریخ آغاز و مدت تصفیه

قانون تجارت ایران معین نمی کند که شرکت از چه تاریخی در حال تصفیه تلقی می شود ، ولی از ماده 202 قانون تجارت چنین استباط می شود که به محض انحلال شرکت ، تصفیه آن باید آغاز گردد. از تاریخ مزبور اهلیت شرکت برای انجام دادن معاملات محدود می گردد و فقط معاملاتی را می توان به نام شرکت انجام داد که برای امر تصفیه ضروری است. ( ماده 207 ق. ت ) در نتیجه ، مدیر تصفیه باید در حال تصفیه بودن شرکت را با قید در اسناد مکاتباتی خود ، به اطلاع اشخاص ثالث برساند ، هر چند که قانون تجارت معین نمی کند که هر گاه در حال تصفیه بودن شرکت به اطلاع اشخاص ثالث نرسد ، از معاملات مدیران شرکت با اشخاصی که با آن معامله کرده اند ، چه خواهد بود.
بند 3 ماده 2 l-237 قانون تجارت فرانسه مقرر کرده است که اثر انحلال شرکت نسبت به اشخاص ثالث ، از زمان ثبت انحلال شرکت در دفتر ثبت تجاری است و تا تاریخ مزبور ، مدیران شرکت دارای تمام اختیاراتی فرض می شوند که برای انجام دادن معامله به نام شرکت با اشخاص ثالث لازم است در حقوق ایران با توجه به اینکه مدیران شرکت وکیل شرکت تلقی می شوند و شرکت ، پس از انحلال ، اهلیت محدود خواهد داشت ، انجام دادن معاملاتی برای شرکت در حال تصفیه ، جز آنچه برای امر تصفیه ضروری است ، شرکت را متعهد نمی کند. ( ماده 674 ق. م) . شرکت حق تنفیذ آن ها را نیز خواهد داشت ، چرا که در واقع ، خود شرکت نیز اصالتاَ نمی توانسته چنین معاملاتی را انجام دهد. ( ماده 662 ق. م)
علاوه بر این ، قانون تجارت مدتی را برای انجام یافتن امر تصفیه معین نکرده است. این وضع متضمن این اشکال است که ممکن است مدیر تصفیه امر تصفیه را به درازا بکشاند. در فرانسه ، عدم ختم امر تصفیه در ظرف مهلت سه سال به دادستان اجازه می دهد که از دادگاه بخواهد امر تصفیه را به عهده بگیرد. ( بند 4 ماده 8-1844 ق. م. ف)
به تصریح قانون، هر شرکتی مجاز است در اساسنامه خود،برای تصفیه ترتیب دیگری مقرر دارد. در هر حال ترتیب مذکور نباید مخالف مقررات باشد.
نانویس نماند که طبق قانون مالیات های مستقیم، تقسیم دارایی شرکت منحله، قبل از تحصیل مفاصاحساب مالیاتی یا بدون سپرده تامین میزات مالیات،مجاز نیست.مدیر یا مدیران تصفیه،مکلفند ظرف شش ماه از تاریخ ثبت انحلال شرکت در مرجع ثبت شرکت،اظهارنامه مالیاتی مربوط به آخرین دوره عملیات شرکت را تنظیم و به حوزه مالیاتی مربوط تسلیم و مالیات متعلق را طبق نرخ مربوط پرداخت نمایند.
مدیر یا مدیران تصفیه، در صورت عدم تسلیم اظهارنامه مالیاتی یا تسلیم اظهارنامه خلاف واقع و نیز در صورت عدم تسلیم اظهارنامه مالیاتی ظرف شش ماه مزبور، متضامناَ مسوول پرداخت مالیات و جرائم متعلق به شرکت خواهند بود.هرگاه مدیر یا مدیران تصفیه،قبل از تصفیه امور مالیاتی یا قبل از سپردن تامین معادل میزان مالیات به شرح فوق،به تقسیم دارایی شرکت اقدام کنند،شخصاَ جریمه خواهند شد.
قانون تجارت در مورد مدت تصفیه،حق الزحمه متصدیان تصفیه،عزل و استعفا،فوت و حجر و ورشکستگی آن ها و نیز در منع انتقال دارایی شرکت به متصدیان تصفیه با اقارب  آن ها،بیانی ندارد و ساکت است.در سکوت قانون، در خصوص مواردی از امور مزبور که به تصمیم شرکاء قابل رفع نباشد،به نظر می رسد می توان مقرراتی را که لایحه اصلاح قانون تجارت (مواد 204 و بعد) در نظیر موارد برای شرکت های سهامی تعیین کرده است،در موارد مزبور جاری نمود.
لازم به نظر می رسد که اساسنامه شرکت مقرراتی را در خصوص موارد فوق الذکر،تعیین کند یا با قید این که امر تصفیه شرکت در صورت لزوم، مقررات لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت لازم الرعایه خواهد بود،از قبل راه حل مشکل را پیش بینی نماید.

 شرکت های تجاری از جهت اشخاص تشکیل دهنده ، به دو دسته  شرکت های خصوصی و دولتی تقسیم می شوند. پلمپ دفاتر شرکت های تجاری خصوصی شرکت هایی هستند که از اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی تشکیل می شوند و یا اشخاص حقوقی خصوصی با سرمایه دولتی به نحوی که فقط تا 49% سرمایه شرکت را دارا باشد و با مقاصد تجاری در دفتر ثبت شرکت ها خود را به شکل یکی از انواع شرکت های تجاری در می آورند. بدین شرح که اگر اشخاص حقیقی مانند فرد انسانی یا اشخاص حقوقی غیردولتی یا اشخاص حقوقی دولتی با توافق با یکدیگر تصمیم به تشکیل یک شرکت تجاری بگیرند باید بر اساس قوانین و مقررات مربوط به قانون تجارت خود را به شکل یکی از شرکت های هفت گانه در ماده 20 قانون درآورند چرا که قصد ، انجام معاملات تجاری است. حال اگر یک سرمایه دولتی در شرکت دارای سهم الشرکه یا سهام باشد دلیل بر این که شرکت دولتی باشد، نمی باشد زیرا شرکت های دولتی دارای قوانین خاص خود هستند و شرکتی که سرمایه بخش دولتی تا 49 % باشد دولتی محسوب نمی شود. بنابراین با وجود این که سهم الشرکه و سهام بخش خصوصی از 51 % به بالا باشد شرکت خصوصی محسوب می گردد.

همان طور که گفته شد، شرکت های خصوصی جهت ثبت می بایست به یکی از انواع شرکت های تجاری درآیند. شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.

1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
1- شرکت سهامی عام
شرکت سهامی عام ، شرکتی است که دست کم از 5 نفر تشکیل می شود و در آن سرمایه به قطعات مساوی سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. تنها در شرکت های سهامی عام است که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم، تامین می کنند.
2- شرکت سهامی خاص
شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.
3- شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود، و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. ( ماده 94 قانون تجارت ) .
4- شرکت تضامنی
به موجب ماده 116 قانون تجارت : " شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
5- شرکت مختلط غیرسهامی
به موجب ماده 141 قانون تجارت : " شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود".
6- شرکت مختلط سهامی
به موجب ماده 162 قانون تجارت : " شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.
7- شرکت نسبی
ماده 183 قانون تجارت ایران شرکت نسبی را این گونه تعریف می نماید : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوص، بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند " .
8- شرکت تعاونی
در تعریف شرکت تعاونی می توان چنین گفت : شرکت تعاونی شرکتی است که برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی و به منظور بهبود وضع تقتصادی و اجتماعی اعضا، از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مذکور تشکیل می شود.
حداقل تعداد اعضا هفت نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است. نقل و انتقال سهام به غیرعضو مجاز نیست. شرط عضویت در شرکت تعاونی، خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد. در این شرکت باید کلمه " تعاونی " قید شود.
مرجع ثبت شرکت ها در تهران " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی" و برای خارج از آن اداره ثبت اسناد، مرکز اصلی شرکت است که دفتر مخصوصی برای این کار در نظر گرفته شده است.
وفق ماده 196 قانون تجارت اسناد و نوشتجاتی که برای به ثبت رسانیدن شرکت لازم است در نظامنامه وزارت عدلیه معین شده که به طور خلاصه به شرح ذیل می باشد:
1. شرکت نامه حاوی مشخصات شرکت
2. اساسنامه
3. صورتجلسه مجمع عمومی
4. صورتجلسه انتخاب هیات مدیره و قبولی آنان
5. رسید سرمایه

 بعد از شرکت های سهامی، ثبت شرکت های با مسئولیت محدود از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران می باشند.

طبق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
به طوری که از تعریف مذکور برمی آید در شرکت های با مسئولیت محدود مسئولیت شرکا، درست مانند شرکت های سهامی محدود به آورده آنان است ، ولی سرمایه به سهام مساوی تقسیم نمی گردد بلکه سرمایه در حقیقت مجموعه ای از سهم الشرکه شرکاست که لزومی برای تساوی آن در نظر گرفته نشده است.

• سرمایه شرکت با مسئولیت محدود

سرمایه شرکت با مسئولیت محدود می تواند به صورت نقدی و یا غیرنقدی باشد. لیکن طبق ماده 96 موسسین این گونه شرکت ها موظفند که کل سرمایه نقدی را تادیه و کل سرمایه غیرنقدی را نیز تقویم و تسلیم کنند.
نظر به این که میزان سهم هر یک از شرکا در این گونه شرکت ها توسط برگ سهام مشخص نمی شود، لذا ماده 97 ضروری کرده است که در شرکتنامه صراحتاَ میزان سهم الشرکه غیرنقدی هر یک از شرکا قید شود.
البته بهتر بود در ماده مزبور سهم الشرکه نقدی نیز اضافه می گردید. به منظور جلوگیری از ارزش گذاری غیرواقعی اموال غیرمنقول شرکت ، ماده 98 قانون تجارت ، شرکا شرکت با مسئولیت محدود را نسبت به ارزش اعلامی برای اموال غیرنقدی در شرکتنامه، در مقابل اشخاص ثالث دارای مسئولیت تضامنی کرده است.
اهمیت ارزش گذاری سرمایه غیرنقدی شرکت خصوصاَ در زمانی که شرکت ورشکسته شود و طلبکاران می بایست از سرمایه های شرکت مطالباتشان را وصول کنند جلوه خواهد کرد.
نکته : در قانون تجارت حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی نگردیده، ولی در لایحه اصلاح قانون تجارت ( مصوب 1384 هیات وزیران ) در ماده 742، حداقل سرمایه نقدی برای تشکیل یک شرکت با مسئولیت محدود، " یکصد میلیون ریال " تعیین شده که باید تماماَ به حساب شرکت در بدو تشکیل واریز شود.
به نظر دکتر پاکدامن در کتاب حقوق شرکت های تجاری، نظر به اینکه سرمایه شرکت متشکل از سرمایه نقدی و غیرنقدی است، تکلیف اشخاص به واریز یکصد میلیون ریال نقد به حساب شرکتی که هنوز فعالیت اقتصادی را آغاز نکرده و شدیداَ نیاز به نقدینگی است، با واقعیت های اقتصادی همخوانی ندارد ، برای سایر انواع شرکت های تجاری در لایحه مزبور قاعده ای در مورد حداقل سرمایه پیش بینی نشده است.

• تقسیم سود و زیان

در شرکت های با مسئولیت محدود ، اصولاَ تقسیم سود و زیان ، مانند تمام شرکت های تجاری به نسبت آورده هر شریک است مگر اینکه شرط خلاف شده باشد.
با این حال در صورت ورشکستگی ، هر یک از شرکا فقط تا میزان آورده خود در شرکت مسئولیت پرداخت قروض شرکت را به عهده دارند و شرط خلاف آن نیز معتبر نیست.
ولی در رابطه با خود شرکا، برخلاف رابطه آنان با اشخاص خارج از شرکت ، می توان طبق اساسنامه مسئولیت هر یک از شرکاء را از حدود آورده آنان کمتر یا بیشتر قرار داد.